Logo Pepijn@Landen
Erfgoedvereniging
lokale geschiedenis | heemkunde | cultuurtoerisme
Pepijn@Landen
Title of the document Bezoek ons documentatiecentrum
Ga naar de inhoud
Eliksem

Sint-Martinuskerk
In de 19de eeuw werd de vervallen dorpskerk verlaten en afgebroken. Omstreeks 1840 werd in de huidige Brouwerijstraat de neoclassicistische Sint-Martinuskerk in gebruik genomen. Het meubilair is overwegend 19de eeuws en het orgel uit 1842 is een beschermd monumenL (K. B. 12/10/1981). Een beeld, voorstellend
de heilige Martinus, uit 1600 is vermoedelijk afkomstig uit de oude kerk. De voormalige en gerestaureerde pastorie (ca. 1997) in de Brouwerijstraat 28, uit de 2de helft van de 18de eeuw behoort met zijn risalietvormige middentravee tot de typische pastorieën uit die tijd.

Lees meer over de Sint-Martinuskerk (Agentschap Onroerend Erfgoed Vlaanderen)
Industrieel-archeologische site rondom de Koningsmolen
Reeds in de 13de eeuw was er sprake van een graanmolen op de Gete. De watermolen was voor een deel eigendom van de heren van Winde en de hertogen van Brabant en werd als een dwangmolen uitgebaat. De inwoners van Eliksem, Laar, Neerwinden en Overwinden werden tot op het einde van de 18de eeuw verplicht hun
granen in de 's Hertogenmolen te laten malen. Meermaals werd het complex in woelige tijden geplunderd en of stilgelegd. In de 20ste eeuw verloor de romantische molen zijn uitzicht, het waterrad verdween en maakte plaats voor een turbinemotor. In de jaren '50 werd de exploitatie gestopt, doch een deel van de installaties bleef tot op heden intact. Het moleninterieur werd oordeelkundig gerestaureerd. In enkele dienstgebouwen werden nieuwe ruimten gecreëerd en met de nodige accomodatie als gastenverblijf ingericht. Deze herbestemming heeft gefunctioneerd als plattelandstoerisme.
Naast het molengebouw, geïntegreerd in een typische Haspengouwse vierkanthoeve, bouwde men op het einde van de 19de eeuw een imposante droogtoren (cichorei-ast) uit baksteen van vier verdiepingen met een hoogte van 18m. De ast werd na W.O. I gesloten, doch er werd nog wel in de periode voor en na W.O. II cichorei gebrand en verpakt.


Naast de KoningsmoIen trekken nog enkele oude industriegebouwen de aandacht. Het schuurvormig gebouw uit baksteen aan de cichorei-ast straatzijde was een margarinefabriekje. Het. was vooral bedrijvig tijdens W.O.I en tot in 1922 werd het uitgebaat onder het fabrieksmerk 'Margarine de Hesbaye'.
Vlak bij de brug, richting centrum, lag vroeger een aardappelbloemfabriek die in 1890 werd omgevormd tot een brouwerij. Dit familiaal ambachtelijk bedrijf werd tijdens W.O. I door de bezetter ontmanteld. De koperen brouwketels en vaten verdwenen maar vanaf 1920 herbegon de productie. In 1924 werd het complex door G. Grisar aangekocht en begon een spectaculaire stijging van de productie. Naast tafelbier specialiseerde men zich in limonades en waters. In 1935 werd het bedrijfsgebouw grondig gemoderniseerd, doch W.O.I betekende een definitief keerpunt. In maart 1974 vierde het bedrijf zijn 50-jarig bestaan, maar legde tevens de boeken neer.
Terug naar de inhoud