Logo Pepijn@Landen
Erfgoedvereniging
lokale geschiedenis | heemkunde | cultuurtoerisme
Pepijn@Landen
Title of the document Bezoek ons documentatiecentrum
Ga naar de inhoud
Definitie van 'WEG'

Het woord is afgeleid van het Indo-Europees *vegh, dat ‘zich voortbewegen, in beweging brengen’ betekent. Het is dan ook niet toevallig dat het woord, ook in andere talen (via, voie, Weg, way, …), al sinds mensenheugenis wordt gebruikt ter aanduiding van de strook land waarlangs mensen zich verplaatsen. In oude teksten worden die verplaatsingen trouwens regelmatig aangegeven via uitdrukkingen als via per quam itur de … apud …. of via que ducit de … apud …, of, in het Nederlands, als 'de weg richting/naar …’  'de weg tussen … en …’ of ‘de weg waarlangs men naar … gaat’. In dergelijke uitdrukkingen worden vertrekpunt en bestemming meegegeven. (Bron: Bram Vannieuwenhuyze & Hanne Van Herck, Gent 2014. Typologie van wegen met erfgoedwaarde inclusief methodologie voor waardering van erfgoedwaarden).

Definitie 'historische weg met erfgoedwaarde'

Historische wegen zijn lijnvormige, in ruimte en tijd afgebakende landschapselementen die voor geïndividualiseerde en niet-gemotoriseerde verplaatsingen geschikt en bestemd waren of gebruikt werden.
Dergelijke verplaatsingen gebeurden in essentie te voet, met de fiets, te paard of met de kar. Op die manier wordt de focus voornamelijk gericht op de historische wegen van vóór de introductie en snelle opgang van het gemotoriseerde verkeer, vanaf het einde van de negentiende eeuw.
Andere lijnvormige landschapselementen die verplaatsingen mogelijk maken, vallen buiten het onderzoek:
(1) waterwegen (bestemd voor verplaatsingen op rivieren, kanalen, beken en watersportbanen)
(2) tram- en spoorlijnen (die de uitbating van een collectieve vervoersvorm veronderstellen).
Twee uitzonderingen:
(1) De trekwegen, die in de eerste plaats zijn aangelegd voor fluviaal verkeer (het voorttrekken van rivierschuiten), maar tevens ook verplaatsingen over land mogelijk maken of genereren.
(2) De tot fiets- of wandelpad omgevormde trein- en trambeddingen. Dat zijn vroegere spoorwegen van buurttrammen en treinen die hun collectieve vervoersfunctie hebben verloren en sindsdien fungeren als geleider voor geïndividualiseerde verplaatsingen.
(Vannieuwenhuyze & Van Herck, 2014, op. cit.)

Terug naar de inhoud